Ανασκόπηση: Αύγουστος’10 – Ιανουάριος’11 (Part I)

Κυριακή 29/08/10: Περιμένοντας στο Βενιζέλος με την ίδια αγωνία που είχα και το 2006 όταν πήγαινα για πρώτη φορά στην Αγγλία για σπουδές. Μόνο που τώρα οι λόγοι για τους οποίους ανησυχούσα τότε φαντάζουν χαζοί... Η συνέντευξη είναι προγραμματισμένη για το πρωί της Τρίτης, το εισιτήριο της επιστροφής είναι για το απόγευμα. Πρώτη φορά εύχομαι να μην χρειαστει να γυρίσω πίσω σύντομα... Απλα δεν με παίρνει να γυρίσω!

Τρίτη 01/09/10: Περιμένοντας στα γραφεία την άφιξη του partner για να δώσω την τελική συνέντευξη. Στο μυαλό μου γυρίζουν όλοι αυτοί οι λόγοι για τους οποίους κάτι μπορεί να πάει στραβά. Απο το ότι έχω ξεχάσει πως είναι να μιλάς αγγλικά –πόσο μάλλον να δίνεις συνέντευξη στα αγγλικά- μέχρι το ότι έχω κάνει αίτηση για θέση που μάλλον δεν είναι στα κυβικά μου... Το δύσκολο της υπόθεσης είναι να εξηγήσω τους λόγους για τους οποίους έφυγα από την προηγούμενη δουλειά. Μπορείς άραγε να πεις ότι έφυγες επειδή σου είχε κάνει τη ζωή κόλαση κάποια που με το έτσι θέλω την είχε δει αρχηχός επειδή πήδαγε τον προϊστάμενο? Δεν νομιζω! Μμμ... ‘no balance between personal and professional life’… Ναι, αυτό ειναι!

Πέμπτη 03/09/10: To ρίσκο του να μην χρησιμοποιήσω το εισιτήριο της επιστροφής μου βγήκε! Η γραμματέας με ενημερώνει ότι πήρα τη δουλειά. Τέλος στο ‘ευχάριστο’ διάλειμμα των 6 μηνών...

Τετάρτη 08/09/10: Τέλος και στο δεκαήμερο φόρτωμα στο Γιάννη. Πρώτη μέρα στο καινούριο σπίτι. Καινούριο τρόπος του λέγειν. Late 30’s το κτήριο. Παρ’ όλα αυτα 1.100 ευρώ το μήνα το ενοίκιο ... Λονδινάρα! PS: Συγκάτοικος Νο1: Rachel (28)- Αγγλία, Συγκάτοικος Νο2: Daphne (34) – Αργεντινή